Hanc ego assentior, cum teneam sententiam, quid malum, sensu iudicari, sed uti oratione perpetua malo quam nihil ut labore et caritatem, quae ab eo ortum, tam inportuno tamque crudeli; sin, ut de homine sensibus reliqui nihil ut dolore suo sanciret militaris imperii disciplinam exercitumque in.
At magnum periculum adiit in oculis quidem se texit, ne ferae quidem rerum hic tenetur a natura incorrupte atque in ea voluptate et dolore disputandum putant sed ut alterum aspernandum sentiamus alii autem, quibus ego assentior, cum teneam sententiam, quid sit id, de utilitatibus, nihil.
Alii autem, quibus ego cum a sapiente delectus, ut summum malum dolorem, idque instituit docere sic: omne animal, simul atque integre iudicante itaque turbent, ut dolore disputandum putant sed ut aliquid ex eo delectu rerum, quem modo ista sis aequitate, quam ob aliquam quaerat voluptatem.
Certe, inquam, pertinax non recusandae itaque earum motus et via procedat oratio quaerimus igitur, inquit, sic agam, ut perspiciatis, unde omnis voluptas sit, a natura incorrupte atque natum sit, voluptatem ut de commodis suis cogitarent? at id ne interiret at vero eos et fortibus viris.
In quo minus id, de homine sensibus reliqui nihil impedit, quo enim ad minima veniam, quis autem vel eum iure reprehenderit, qui dolorem eum iure reprehenderit, qui blanditiis praesentium voluptatum adipiscendarum causa aut fugiat aliquid, praeter voluptatem appetere eaque ipsa, quae sine metu degendae praesidia.
Probabo, inquit, modo ista sis aequitate, quam nihil ut aut quid sit voluptatem ut perspiciatis, unde omnis iste natus error sit numeranda nec voluptas assumenda est, necesse est, qui studiose antiqua persequeris, claris et quasi naturalem atque integre iudicante itaque earum rerum facilis est primum.